The Hills special episode with Kelly And Amandi

Hallo lieve luitjes!
Komt er weer een hoor, neem gerust je tijd om te lezen : )

Dinsdagochtend om 04.30 ging de wekker, rappo klappo opstaan om naar Kelly te gaan en samen vanaf Colombo Port met de trein naar Badulla te gaan. Natuurlijk ging niets zoals het moest, geregelde tuk driver lag nog op 1 oor, vervolgens geen hond op de weg, eindelijk een tuk blijkt ie niet helemaal daar naar toe te willen rijden, andere geregeld, moet die ook nog eens tanken. Vervolgens op een slakkentempo naar Kelly. Goodmorning Sri Lanka!

Conclusie die ik al vrij snel kon trekken, Sri Lankanen zijn geen ochtendmensen, net zoals ik. Verklaart een hoop!

Nog net op tijd de trein van 05.55 gehaald, gelukkig. Zitten we in een Chille coupe met Chille stoelen en een prachtig uitzicht door de huge ramen. Het was de laatste wagon, daardoor zag je alles achteruit. Vanaf hebt begin was het al super mooi en bijzonder, maar natuurlijk was dat voor even. Stonden we 2 uur vast omdat de engine kapot was en ze die moesten vervangen, heerlijk! Waren zeer blij toen het gefixt was.
De uren die volgden waren adembenemend mooi, bijzonder en intens. We reden door grottunnels, lange en korte, door het woud, gevuld met alle tinten groen, grote bomen, kleine bomen, ontzettend rustgevend. Langs gebergten, over bruggen, theeplantages en over bergen. Het uitzicht was immens mooi en ver. Zo ver dat je niet wist waar het eindigde. Wederom een gokje gewaagd door uit de trein te hangen, wat me letterlijk op een paar cm bijna na de kop kostte.
Na bijna 13 uur in Badulla gearriveerd, in het donker. Onderweg een guesthouse gefixt, dus wij op zoek, ging natuurlijk ook niet in eens. Uiteindelijk de tuk gepakt voor 100 meter, fijn. Bij aankomst zag de buitenkant er chique en tof uit, bijna te mooi om waar te zijn, wat dus ook zo bleek te zijn. Alle kamers waren boven maar die van ons beneden, wat een nasty kamer was dat! Jakkie! Gevraagd of we een triple room konden krijgen, natuurlijk, zag er iets beter uit behalve het onwijs smerige douche gordijn, dooie muggen op het bed, plakkende vloJer van de insectenspray, ene uitzicht op een muur waar gewoon een gordijn voor gehangen was en het andere uitzicht op een electriciteitspark. Hell yeah! Maar Heee, we hadden wel 3 bedden.
Het dakterras was ook een ellende, katten liepen over tafels en likte aan de glazen. Geloof dat ik hier in 1 minuut meer ziektes heb opgelopen dan waar ik heel mijn leven voor ben ingeënt. Verrassend genoeg was het eten lekker. Daarna snel gaan slapen om vervolgens weer vroeg op te staan om de reis naar Quinten en Suji te maken.

Bepakt en bezakt opzoek naar de bus, eindelijk gevonden. Ook dit was weer ontzettend mooi, langzaam reden we naar boven, steeds hoger en hoger, uitzicht was prachtig. Na een dik half uur in Attampitya aangekomen en wachten op Quinten. Blanken komen er niet vaak want Kelly was net een attractie haha. En het aller grappigste is dat mensen denken dat ik Sinhala spreek, maar dat kan ik dus niet. In ieder geval Kelly kan zich wel verstaanbaar maken dus mensen hier zijn iedere keer verbaasd dat de soedoe kella Sinhala praat en de kalu kella niet.

Toen kwam Quinten en hebben we de tuk gepakt naar zijn huis, wederom fantastisch! We reden tussen de theeplantages de berg op, geweldig wat zo'n tuk zoveel draagkracht heeft. Werd ff spannend toen we op een zandweg met mega veel losse stenen de berg op moesten. We dachten echt dat we om zouden vallen of over de rand zouden klappen, maar gelukkig zijn de mensen hier ervaren genoeg om ons veilig bij onze bestemming te brengen.

Eeeindelijk waren we er, super mooi huisje, groot en een P R À C H T I G uitzicht, niet normaal. Serieus, mensen zouden grof geld betalen voor zo'n view en Quinten en Suji hebben dat gewoon in hun backyard. Stukje naar beneden gelopen naar een rots, echt fantastisch. Helemaal stil, only the wind whispering. De bergen zo groot en mooi, de wolken zo laag dat je ze bijna kon aanraken, uitzicht zover dat het oneindig leek.
Middag thee gedronken, foto's gekeken, gedanst en mijn ultieme rookplek gevonden. Een steen op een paadje, achter me stuk theeplantage, voor me een van de hoogste bergen. zo rustgevend, zo Intens genieten. Een sigaretje, muziek (daydreaming - dark dark dark) en tranen van geluk.

In de avond gingen we naar het huis van Suji's moeder, eindje wandelen maar het uitzicht was intens mooi. Vanuit daar gingen we een berg op, bijna naar de top en uitzicht over heel het dorp. We waren er met z'n allen, broers, zussen, noem het maar op. Hele toffe foto's gemaakt met onze camera's en ik ook met mijn hart. Ik zei dat in Jaffna ik het mooiste had gezien, maar dat neem ik terug. Dit moment was zo mooi, kan het niet uitdrukken in woorden.

Daarna met de tuk terug, met 4 personen, een tv en een matras bovenop. Hele volksverhuizing in een tuk met speakers. Wat een avontuur! Helemaal naar beneden over asfalt en zanderige weggetjes met losse stenen. Kel en ik scheten 7 kleuren stront, maar gelukkig kwamen we weer heel aan! De avond verder was super gezellig, iedereen was er, leuke muziek en iedereen bleef hier slapen.

Het plassen en poepen op een hurk wc is trouwens ook een ding opzich, maar oefening baart kunst, evenals het net zolang ophouden van je plas en diarree tot het echt niet meer kan haha.

Het plan was om vroeg in de ochtend naar arugam Bay te vertrekken, maar liep natuurlijk weer anders. Het is nog zo'n 6 uur reizen vanaf hier dus besloten we om nog een dagje hier te blijven.
Bram Boterham kwam met zijn tante ook naar hier, gezellig! Helaas kreeg ik een zonnesteek, migraine aanval, uitputtings inzinking? En heb ik heel veel geslapen die middag.

De familie maakt trouwens super lekker eten, echt heel lekker! S avonds weer gezellig bij elkaar gezeten en nog even met Kelly naar het uitzicht gekeken. O v e r a l lichtjes van huizen in de verte en de sterren, ontelbaar veel, zo laag en zo mooi. Dit maakte de hele trip helemaal af en voel me een bevoorrecht mens om dit mee te maken.
Hierna nog een sinhala horror achtige film gekeken en toen gaan slapen.

En nu is het 07.55 en hebben we onze spullen gepakt om over een half uur de lange rit naar Arugam Bay te maken.

Foto's lukt hier niet, maar staan wel op Facebook!


(het voelt alsof ik niet meer terug hoef, kan, moet naar Nederland, ben helemaal gewend en kan me ook niet voorstellen dat ik over een dikke twee weken dit allemaal achter moet laten en wederkeer in het koude kikkerland).